Dans

Samenvatting geschiedenis van dans:

In de 16de eeuw vond Lodewijk XIV hofdans erg interessant. Het was een sociale gebeurtenis die je met ze allen deed. Erg traditioneel: namelijk met man en vrouw waarin de man de vrouw leidt. Omdat Lodewijk XIV zo graag danste – het liefst met zijn personeel om zich heen als figurant – richtte hij in de 17de eeuw een balletopleiding. Nu is Het Zwanenmeer het bekendste ballet ooit.

De moderne dans heeft 4 grondleggers:

Isodor Duncan (1878 // 1927):
Isador Duncan was de eerste danseres die niet klassiek wilden drinken. Zij stond voor: vrij uit dansen en je gevoel laten spreken. Er werden dagelijkse bewegingen, zoals huppelen en springen, gebruikt. Dit noemen we de moderne dans. Ze liet zich niet de regels voorschrijven en deed wat ze zelf wilden. Ze had meerdere kinderen van meerdere mannen. Dit laat zien hoe vrij ze leefde, want dat was eigenlijk een no-go in die tijd.
Martha Graham (1894 // 1991):
Martha Graham wordt ook gezien als een van de belangrijkste grondleggers van de moderne dans. Haar uitgangspunt was de buik en het ontspannen en aanspannen van de spieren werd een ware kunst.
Jose Limon (1908 // 1973):
Jose Limon was een Mexicaanse danser. Hij gebruikte de zwaartekracht en het lichaam als uitdrukking van de geest als zijn uitgangspunt.
Merce Cunningham (1919 // 2009):
Merce Cunningham heeft in de 20ste eeuw een grote invloed gehad op de moderne dans. Expressie van je gevoel was niet meer aan de orde. Hoe meer beweging, hoe beter.

Dan heb je nog dans van de straat: hiphop / freerunning.

Je hebt nog zo veel andere dansstijlen

Aan de slag: Rock 'n Roll

Stap 1:

Gekozen dansstijl: Rock N Roll
https://www.youtube.com/watch?v=uoONaooZikk

Ontstaan van de dans:

Vanaf 1950 werd Rock 'N Roll muziek erg populair door onder andere Rock 'N Roll films. In deze films werd ook gedanst en dat leken de mensen wel wat. Rock 'N Roll muziek was erg populair en Rock 'n Roll dans kwam daar snel achter aan.

Eerst was er veel Rock. En dit was eigenlijk vooral voor de mannen. De vrouwen zongen wel eens maar daar bleef het ook bij. Er waren maar enkele vrouwelijke Rockartiesten. Vervolgens kwamen er films waarin aan de Rockmuziek een nieuwe draai werd gegeven. In de films dansten de mannen en vrouwen met ze allen. De muziek was vrolijk en de dans uitbundig. De films werden werkelijkheid en dit gebeurde ook in de echte samenleving. Rock 'N Roll werd een groot ding en ontzettend populair.

Niet alleen de film- en muziekindustrie speelde hierop in. Ook de kleding- en haar industrie, want mensen wilden er graag uitzien zoals in de film. Hoog getoupeerd haar en de kleding moest felle kleuren hebben.

Over het gekozen fragment:

In mijn gekozen fragment ziet u verschillende danskoppels waarbij mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. De koppels dansen een kort stukje na elkaar. De dans is erg energiek. Er wordt veel gedraaid, gesprongen en gebruik van elkaar gemaakt door middel van verschillende soorten liften. De dans in het filmpje is zeker een goed afgesproken choreografie per koppel, want de dansers zijn zo op elkaar ingesteld dat dit eigenlijk niet geïmproviseerd kan worden.

De vorm van de dans:

Een dansvloer wordt helemaal gebruikt zodra er een Rock 'N Roll koppel op stapt. De bewegingen zijn groot en explosief. Op de grond en in de lucht. De dansers maken gebruik van elkaar en klimmen zo via elkaar de lucht in. De dansstijl is snel en de bewegingen dus groot.

De muziek:

De muziek lijkt op popmuziek, maar vooral met (meerstemmige zang), elektrische gitaren, saxofoons en drums. Er wordt gedanst op de muziek en niet op de eventuele stem van de zang.

Stap 2:

https://www.youtube.com/watch?v=gLzn8nDVSo8

Inhoud:

De dans zelf is niet veel veranderd. Het ziet er nog steeds precies hetzelde uit. Explosieve bewegingen en grote bewegingsruimte. Veel de lucht in en handig gebruik maken van de danspartner. Mijn nieuwe fragment is echt uit de jaren 50, dus toen Rock 'N Roll echt een ding werd. De kleding van de dansende mensen is dan ook anders in het tweede fragment. Toch meer Rock 'N Roll dan in het tweede fragment. Verder is ook de emotie hetzelfde in allebei de fragmenten: er wordt bij allebei gedanst als een uitlaatklep en als vermaak.

Vorm:

Ook op het gebied van de vorm verschilt er weinig tussen de twee fragmenten. Er wordt nog steeds in koppels van man en vrouw gedanst

Stap 3:

Bij mijn fragmenten passen eigenlijk 2 functies: Dans als expressiemiddel en gemeenschapsdans. Expressiemiddel, omdat het dus overduidelijk een uitlaatklep is voor de dansers. En een gemeenschapsdans, omdat je dus gemeenschappelijk zorgt voor een mooie dans.

Recensie Les Indes Galantes

Het balletopera Les Indes Galantes is voor iedereen anders. De dansers op het podium laten heel erg in het midden wat het verhaal kan zijn, zodat het publiek het zelf kan invullen. Iedereens eigen ervaringen worden naar boven gehaald met dit stuk en spreekt daarom mensen aan die normaal niks hebben met Balletopera. Door alles heel open te laten werkt dit concept goed en kan je dus zelf je verhaal invullen bij het zien van dit stuk.

De muziek past in eerste instantie helemaal niet, omdat de dansers zwarte ''slobber'' kleding aanhebben en niet erg klassiek dansen. De bewegingen zijn soms zelfs agressieve uitingen. Toch raakt de muziek erg, omdat het zo intens voelt. Je kan je heel erg goed verplaatsen aan de mensen in de groep die zich helemaal vrij voelen om hen gevoelens te uiten. De combinatie van muziek en dans past dus eigenlijk heel goed en neemt je op een intense manier mee.

Het decor is heel clean. Gewoon een zwart podium, zwarte achtergrond. Dit is zo, omdat iedereen zo zijn eigen invulling kan geven aan het stuk. Zoals ik eerder al zei kan iedereen ergens anders aan denken bij dit stuk en dat maakt het erg mooi. Zo spreekt het veel mensen aan en bereikt het veel meer publiek.

De dans is heel intens. Niet alleen voor het publiek, maar ook voor de dansers zelf is het stuk zelf-invulbaar. Iedereen heeft een eigen verhaal in zijn/haar hoofd. Door iedereens persoonlijke verhaal kunnen alle dansers zich zo goed mogelijk dansen, zodat ze een mooi stuk konden neerzetten. De dans is niet een ingestudeerde cheografie. Tuurlijk weten alle dansers wat de bedoeling is, maar waarschijnlijk ziet geen enkele uitvoering er precies hetzelfde uit, omdat bewegen vanuit je expressie altijd anders is.

Net zoals het decor is ook de kleding van de dansers donker en simpel. Dit allemaal zodat er niks invloed heeft op jouw interpretatie van het stuk. Zo word je niet afgeleid van het daadwerkelijke doel van het stuk, maar kan je je goed focussen op de dans en het verhaal wat jij er zelf in wil vullen.

Les Indes Galantes is dus een intens, maar heel open dansopera stuk. Ik interesseer me persoonlijk helemaal niet in dit soort dansstukken. Toen ik het filmpje begon dacht ik ook: wat is dit nou weer? Maar in het stuk wordt ook een bepaalde spanning opgebouw. De muziek en de manier van dansen werd steeds intenser en toen vond zelfs ik het interessant worden. Ik raad dit stuk dus aan! Zelfs als je niet zo van de balletopera bent. Want geloof mij: omdat jij je eigen verhaal gaat invullen, onbewust of bewust, ga je kippenvel krijgen!